Urodziłam się w 1986r. w Warszawie, a moje pierwsze wspomnienie dotyczy właśnie gliny, takiej nieoczyszczonej z ogródka ze specyficznym zapachem, grudkami i rudożółtym kolorem. To nie znaczy, że już wtedy robiłam cuda z gliny. Proces nauki był długi. Miałam też różne odejścia od ceramicznej drogi.W 2011r. ukończyłam kierunek komunikacji wizualnej w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi.

Nauczycielka garncarstwa i designerka współpracująca m.in. z najmłodszymi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym kształcącymi się w myśl edukacji leśnej. W swojej twórczości skupia się na ergonomii produktu, a jej największą inspiracją jest architektura. Studentka wzornictwa przemysłowego o specjalizacji projektowanie produktu. Kreuje i wdraża projekty wykorzystując polimery biodegradowalne oraz surowce wtórne.

Tworzy odkąd pamięta. Nie zliczy, ilu technik próbowała w życiu i ile różnych przyborów kreatywnych ma w swoich szafach. Jeśli ktoś zna ją osobiście i nie ma w domu czegoś, co sama zrobiła, to oznacza po prostu, że znają się za krótko ;). Gdy mieszkała we Włoszech, zainspirowała się geometrycznymi zdobieniami w ceramice i architekturze i zaczęła odtwarzać je, malując - na podkładkach pod kubki, doniczkach, ceramice, płótnie. Zbiera zdjęcia kafelków, mozaik, zdobień i wzorów na ceramice, a potem odtwarza je farbami - czasem w bardzo zbliżony sposób, a czasem zupełnie zmieniając kolory i eksperymentując ze wzorem.

Grzegorz Wróbel urodził się w Warszawie w 1983 roku. Tutaj podjął kluczowe dla niego studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 2002 roku. Mimo iż rysunkiem i malarstwem interesował się od dziecka, dopiero na studiach rozwinął swoje umiejętności. Wtedy poznał technikę akwareli i do dzisiaj zgłębia jej tajniki. Fascynację wodnymi farbami postanowił przelewać na innych, co realizuje, ucząc w prywatnej szkole rysunku. Jest dla niego ogromną satysfakcją, kiedy widzi, że może tak trudnej techniki nauczyć innych i jaką im to sprawia radość. W akwareli szuka głównie światła i tego potrafi ono "malować" przeróżne rzeczy. Na jego twórczość akwarelową istotne piętno odcisnęła architektura. To ona nauczyła go estetyki,podejścia do kadrowania prac i wyboru tematów. Dlatego też w jego akwarelach najwięcej jest architektury, a szczególnie tej, którą sam zwiedził i poznał. Większość prac to zapamiętane wrażenia, kolory i światło z odbytych przez niego podróży. Zwiedził w ten sposób Berlin, Paryż, Barcelonę, Pragę, Brno, Wiedeń czy Sycylię. Bardzo często tworzy z natury, a pozostałe prace maluję z własnych fotografii. Zamiłowanie do akwareli musi jednak dzielić z architekturą, gdyż jest czynnym architektem. Często zdarza sie jednak, że swoje umiejętności wykorzystuje w pracy i dzięki temu może obie pasje łączyć, co daje interesujące rezultaty. Jeszcze nie nauczył się łączenia akwareli z muzyką, którą zajmuje się od paru lat jako kompozytor, ale wierzy że kiedyś przyjdzie na to czas.